Spring naar hoofdinhoud Spring naar hoofdnavigatie

RaPoDi.nl

Verhalen voor ieder kind

RaPoDi.nl

Vakantiekamp

Hoera! De zomervakantie is begonnen. Freek en Jody lopen lachend naar huis. Ondanks dat ze het allebei thuis niet even gemakkelijk hebben, hebben ze samen toch veel lol.
Beide gaan dit jaar mee naar een vakantiekamp in Nijmegen. Ze hebben er erg veel zin in. Ze gaan met acht jongens en acht meisjes uit heel Amsterdam.
De eerste week van de vakantie vliegt voorbij.
Het is Jody die tegen Freek zegt: "Volgende week gaan we al. Eindeljk weer eens even weg. Trouwens, ik krijg van mijn neef een grote tas, die ik kan lenen. Daar past alles in."
"Ja joh," zegt Freek "ik kijk er echt naar uit. Maar ik vind het wel gaaf dat we allebei gaan. Ik kan de legertas van mijn vader gebruiken."
"Komt hij nog voordat je weg gaat?"
"Ik hoop het. Volgens ma komt hij donderdag even. Maar ja, met hem weet je het nooit!"
Donderdagavond komt de pa van Freek toch langs met de tas en om zijn zoon veel plezier te wensen.
"Ik heb nog wat lekkers voor daar." zegt hij met een grote grijns.
"Oh jé," denkt Freek, "dit ken ik. Wat voert hij nu weer uit?"
Zijn vader geeft hem een zak snoep en zegt: "Proef maar even of je ze lekker vindt?"
Freek steekt een snoepje in zijn mond en na een paar minuten voelt het net of zijn tong opgeblazen wordt. Dan kijkt hij in de spiegel en ziet dat zijn tong helemaal paars is, maar gelukkig niet dik. Hij schiet in de lach. Freek ziet de humor er wel van in en wil op het kamp zijn mede kampgenoten wel verrassen. Hij is van plan niets tegen Jody te zeggen.

Vrijdags wordt bij de mannen alles ingepakt en zaterdags vertrekken ze met een bus met jongens en een bus met meisjes.
Jody en Freek praten honderduit. Ze zijn opgewonden. De vrienden zijn al jaren niet met vakantie geweest en nu mogen ze samen op pad.
In de bus is het een gezellige boel. Ook met de anderen hebben ze snel contact. Alleen naast Jody zit een jongen, die behoorlijk stil is.
Jody kijkt hem aan en zegt: "Voor ons is het ook nieuw. Ik ben Jody en dat is Freek. Hoe heet jij?"
Ineens kijkt de jongen blij en zegt: "Ik ben Stef. Ik moet even wennen, maar ik heb er wel zin in."
"Tuurlijk," zegt Freek "we gaan er met zijn allen wat van maken. Dit is toch gaaf. Deze week is voor ons!"
"Yeah!" roepen de jongens. De stemming zit er goed in.
Stef praat nu ook al af en toe.

Na twee uur rijden, komt het busje in Nijmegen aan. De jongens buitelen naar buiten. De leiding heeft er ook veel zin in. Moet je kijken: al die knullen met hun vrolijke snuiten.
Zowel de jongens als de meisjes, slapen met zijn vieren op één kamer.
Stef heeft gekozen om met Freek en Jody op te trekken. Hij wordt steeds losser.
Nadat zij hun bed uitgekozen hebben en hun spullen in het kastje gedaan, gaan ze gezamenlijk eten. Vandaag is het patat met appelmoes en knakworst.
De boys en girls zijn uitgelaten. Alle spanning van thuis valt van ze af.

De volgende dag hebben de meisjes een volleybal toernooi en de jongens een voetbalwedstrijd. Het blijkt dat iedereen erg sportief is.
In de avond worden er allemaal stukjes gedaan. De, in het begin stille Stef, laat zien dat hij talent heeft. Hij heeft wat kleren gevonden en verschijnt steeds weer in iets anders. Hierbij heeft hij zulke maffe teksten, dat iedereen dubbel ligt van het lachen. Nu heeft hij een smurfenpak aan en zingt het lied van deze wezens in het ras Amsterdams vermengd met smurfentaal. Iedereen komt bijna niet meer bij. Even later is hij weer een konijn dat worteltjes uitdeelt.
Ook Jody heeft een lachbui, zo erg dat hij er pijn in zijn buik van heeft.

Als iedereen weer een beetje tot rust gekomen is, komt Freek met de snoepjes van zijn pa. Heel nuchter deelt hij uit. Niemand heeft iets in de gaten. Tegen de leiding zegt hij: "Wilt u er ook één? Ze zijn erg lekker." Nu heeft hij wel pretoogjes, als de volwassenen zeggen er ook graag ééntje te nemen.
Na een paar minuten kijken de meesten toch wel erg benauwd. Heel serieus vraagt Freek: "Is er iets? Jullie kijken zo bedrukt."
Jody is de eerst die reageert: "Ik weet niet wat er is, maar m'n tong voelt zo raar. Meneer ziet u iets?"
De leider kijkt naar zijn tong en roept verschrikt: "Wat is dit? Je tong ziet paars!"
Jody rent naar de spiegel om te kijken. Intussen is Freek naar het toilet gehold. Hij houdt het niet meer.
Als Jody in de spiegel kijkt en Freek bulderend van het lachen ziet, begint hij iets te vermoeden. Als de anderen in de spiegel kijken, begrijpen ze wat er is gebeurd en ze roepen naar Freek: "Wacht maar, we krijgen jou nog wel!"
Na een halfuurtje is iedereen weer rustig.

De daarop volgende dagen doen ze leuke dingen en hebben ze met zijn allen veel lol.
Als ze weer eens gevoetbald hebben, beginnen een aantal jongens te lachen.
"Wat is er?" vraagt Freek.
"Niets hoor. Wat zou er moeten zijn?" de jongens liggen nu helemaal in een lachstuip.
Freek snapt er niets van. "Jody, weet jij wat er is?"
Jody ziet wat er aan de hand is en begint ook te lachen.
"Ja, jij ook al. Mooie vriend! Wat is er dan?" Freek voelt zich nu toch wel ongemakkelijk. Hij snapt er niets van.
Even later voelt hij eens op zijn rug. "Hé, wat is dit?" Hij voelt nog eens en heeft een nepspin in zijn handen.
Dan moet hij ook lachen en begrijpt de 'wraak' van de jongens.

Als ze weer een gezellige avond hebben gehad, zegt één van de begeleiders: "Wat is dit een leuke groep, zeg!"
"Het lijkt wel of ze elkaar al jaren kennen. Iedereen die heeft plezier."
"Ja, en wat vind je van Stef? Die stille jongen. Wat heeft hij een talent. Het zou me niets verbazen als hij nog eens komiek wordt."
Nog geen vijf minuten later heeft Stef ook Freek aangestoken. Freek heeft zich als vrouw verkleed. Hij heeft zelfs oorbellen in.
"Hoe kom je daar zo snel aan?" vraagt Jody.
Freek moet lachen en zegt met een vrouwenstem: "Kijk eens goed, man."
Jody bekijkt hem nog eens en begint te schateren. Die malle jongen heeft een trosje van twee kersen over zijn oren gehangen. De hele groep ligt weer in een deuk.
Zo vliegt de week voorbij.

Als de vrienden bij terugkomst opgehaald worden, horen ze: "Zo, dat heeft jullie goed gedaan! Ik weet dat jullie vaak plezier hebben, want jullie hebben een grijns van oor tot oor."
Je begrijpt dat de kameraden nog vaak over deze vakantie nagepraat hebben.

Terug naar boven

Met de deel-knop van uw browser, of met onderstaande koppelingen deelt u deze pagina via sociale media of e-mail.